Αναδρομικά: Τι θα πάρουν οι συνταξιούχοι ανά Ταμείο και ποσό σύνταξης

Χρηστικά
Το ΣτΕ αποφασίζει αν θα δοθούν σε όλους ή μόνο σε όσους κατέθεσαν αγωγές

---

18:00, 08 Ιουνίου 2020

• facebook
• tweet
• share

Εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι και νοικοκυριά – και μαζί τους το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο – αναμένουν εναγωνίως την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για  τα αποκαλούμενα “αναδρομικά”, δηλαδή για την απόδοση/επιστροφή μέρους των περικοπών που είχαν γίνει σε κύριες και επικουρικές συντάξεις πριν από την ψήφιση του “νόμου Κατρούγκαλου”.

Επίμαχο αντικείμενο τα ποσά που παρακρατήθηκαν από τον Ιούνιο του 2015 έως και τον Μάιο του 2016, στο μεσοδιάστημα από την έκδοση απόφασης του ΣτΕ  που“εβγαζε” αντισυνταγματικές τις μειώσεις, μέχρι και την έναρξη ισχύος του νόμου Κατρούγκαλου.

Η απόφαση θεωρείται περίπου δεδομένη: Το ανώτατο διοικητικό και ακυρωτικό δικαστήριο θα αποφανθεί ότι οι μειώσεις που συνεχίστηκαν μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης του ήταν παράνομες και τα ποσά πρέπει να αποδοθούν στους συνταξιούχους.

Καλείται όμως να λάβει και μιά άλλη απόφαση, εξαιρετικά σημαντική για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους διαφόρων Ταμείων: Να αποφανθεί αν τα “αναδρομικά” θα δοθούν σε όλους, ή μόνον σε αυτούς που προσέφυγαν στη δικαιοσύνη ζητώντας ακύρωση των μειώσεων/περικοπών.

 Οι δύο ερμηνείες

Κορυφαίοι νομικοί επισημαίνουν ότι το ΣτΕ δικάζει επί προσφυγών, άρα η απόφαση του αφορά μόνον όποιους κατέθεσαν αγωγές. Αυτή όμως είναι η στενή νομική και δικονομική ερμηνεία. Αν υιοθετηθεί, θα επιφέρει άνιση μεταχείριση των συνταξιούχων και θα δημιουργήσει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.

 Εκτιμάται λοιπόν ότι οι δικαστές θα κρίνουν επί της ουσίας και θα αποφανθούν υπέρ της απόδοσης “αναδρομικών” σε όλους όσοι  υπέστησαν τις μειώσεις  κατά την επίμαχη χρονική περίοδο.

Το θέμα συζητήθηκε σε διάσκεψη της ολομέλειας του ΣτΕ την περασμένη Παρασκευή. Θα ακολουθήσει άλλη μία διάσκεψη πριν από την έκδοση απόφασης, η οποία αναμένεται την τελευταία εβδομάδα Ιουνίου ή την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου.

Τα ποσά που αντιστοιχούν

Οσον αφορά τα ποσά που έχουν παρακρατηθεί από κύριες και επικουρικές συντάξεις κατά το επίμαχο 11μηνο Ιουνίου 2015 – Μαϊου 2016 και θα πρέπει να αποδοθούν στους συνταξιούχους σε περίπτωση ευνοϊκής απόφασης του ΣτΕ, υπολογίζεται ότι διαμορφώνονται ως εξής:

• Για κύριες συντάξεις μέχρι 1.000 ευρώ τα αναδρομικά είναι 360-800 ευρώ.
• Για 1.001 μέχρι 1.500 ευρώ «βγαίνουν» αναδρομικά 906 έως 4.000 ευρώ.
• Για κύριες συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ φθάνουν έως και 7.790 ευρώ.

 Πρόσθετα αναδρομικά προκύπτουν για τους συνταξιούχους του Δημοσίου και του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (ΝΑΤ): Οι συνταξιούχοι του Δημοσίου θα δικαιούνται έως 500 ευρώ επιπλέον από ΕΑΣ, ενώ στις κύριες συντάξεις του ΝΑΤ προκύπτει έξτρα επιστροφή 700 έως 1.660 ευρώ

Κατηγορίες συνταξιούχων ανά ασφαλιστικό φορέα

Τα ποσά επιστροφής που θα δοθούν ανά κατηγορία συνταξιούχων  και ασφαλιστικό φορέα, διαμορφώνονται ως εξής, με βάση και  το κατά περίπτωση ύψος της σύνταξης:

• Συνταξιούχοι ΔΕΚΟ-Τραπεζών: Αναδρομικά από 1.350 ευρώ έως και 7.790 ευρώ στις κύριες συντάξεις και από 1.510 ευρώ έως 2.648 ευρώ στις επικουρικές.
• Συνταξιούχοι ΕΤΑΑ (πρώην ΤΣΑΥ, ΤΣΜΕΔΕ, ΤΑΝ) που έχουν και σύνταξη από το Δημόσιο: Από 2.190 ευρώ έως 6.040 ευρώ στις κύριες συντάξεις και έως 2.600 ευρώ στις επικουρικές (πλην ΤΣΑΥ που δεν έχουν επικουρική).
• Συνταξιούχοι Δημοσίου και απόστρατοι: Από 1.340 ευρώ έως και 4.660 ευρώ στις κύριες συντάξεις και από 1.338 έως 2.698 ευρώ στις επικουρικές.
• Συνταξιούχοι ΙΚΑ: Αναδρομικά από 1.340 ευρώ έως και 4.560 ευρώ στις κύριες συντάξεις και από 1.403 έως 1.688 ευρώ στις επικουρικές.
• Συνταξιούχοι ΟΑΕΕ (που έχουν μόνον κύρια σύνταξη) δικαιούνται αναδρομικά από 1.490 ευρώ έως και 3.450 ευρώ
• Συνταξιούχοι ΝΑΤ: Αναδρομικά από 1.870 ευρώ έως και 3.800 ευρώ στις κύριες συντάξεις και από 906 ευρώ έως 1.753 ευρώ στις επικουρικές.
• Χαμηλοσυνταξιούχοι (ΟΓΑ και άλλων ταμείων) με μια σύνταξη, ή άθροισμα συντάξεων κάτω από 1.000 ευρώ, δικαιούνται επιστροφή Δώρων κύριας σύνταξης από 360 ευρώ έως 800 ευρώ και 2 επιπλέον επικουρικές συντάξεις.

Αναδρομικά επικουρικών συντάξεων: Νωρίτερα θα δουν λεφτά 250.000 συνταξιούχοι

Newsroom

pixabay

Συντάξεις - Δείτε εδώ όλες τις ειδήσεις: Στις 9 Ιουλίου θα καταβληθούν σε περίπου 250.000 συνταξιούχους τα αναδρομικά 8 μηνών των επικουρικών συντάξεων ανακοίνωσε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης. Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, η καταβολή των αναδρομικών υπολογίζεται πως θα γίνει τελικά στις 9 Ιουλίου και όχι τον Οκτώβριο, όπως και ήταν προγραμματισμένο.Κατά μέσο όρο υπολογίζεται πως οι συνταξιούχοι θα λάβουν 800 ευρώ. Μάλιστα για κάποιους συνταξιούχος το ποσό αυτό ενδέχεται να αγγίξει τα 2.500 ευρώ.

Ανά ταμείο τα ποσά διαμορφώνονται ως εξής:

Οι συνταξιούχοι με επικουρική από το Ταμείο της πρώην Τράπεζας Πίστεως παίρνουν αυξήσεις ως 206 ευρώ τον Ιούνιο και αναδρομικά ως 1.648 ευρώ.

Οι συνταξιούχοι ΙΚΑ που είχαν περικοπές στην επικουρική παίρνουν αυξήσεις από 98 ευρώ ως 129 ευρώ τον Ιούνιο και αναδρομικά ως 1.032 ευρώ. του ΤΑΠΙΕΝ (επικουρικό Εμπορικού Ναυτικού), του ΤΕΑΕΧ (επικουρικό χημικών), του ΤΕΑΥΑΠ (επικουρικό Σωμάτων Ασφαλείας) και του ΤΕΑΑ (επικουρικό αρτοποιών).

Οι συνταξιούχοι ΝΑΤ που είχαν περικοπές στην επικουρική παίρνουν αυξήσεις από 101 ευρώ ως 174 ευρώ τον Ιούνιο και αναδρομικά ως 1.392 ευρώ.

Ποιοι δεν θα δουν αύξηση

Δεν παίρνουν αυξήσεις γιατί δεν είχαν μειώσεις στις επικουρικές τους:

• οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ
• του ΤΑΠΙΕΝ (επικουρικό Εμπορικού Ναυτικού)
• του ΤΕΑΕΧ (επικουρικό χημικών)
• του ΤΕΑΥΑΠ (επικουρικό Σωμάτων Ασφαλείας)
• του ΤΕΑΑ (επικουρικό αρτοποιών).

τιμή και δόξα στα γερόντια που συντηρούν,παιδιά άνεργα και εγγόνια!!!

Σύνταξη: 9+1 απαντήσεις για τα πλασματικά

Ποιους αφορά, πότε και πώς πρέπει να κατατεθεί η αίτηση προκειμένου να καλύψουν τον απαραίτητο χρόνο ασφάλισης

Ρεπορτάζ Νάσος Χατζητσάκος, εφημερίδα «δημοκρατία»
Χρόνος περισυλλογής και εξέτασης των δεδομένων για την ολοκλήρωση ή μη του επαγγελματικού τους κύκλου είναι το καλοκαίρι για πολλούς εργαζομένους και εργαζόμενες που βρίσκονται κοντά στο στάδιο της συνταξιοδότησης.
Η «δημοκρατία», σταχυολογώντας τις πληροφορίες που παρέχονται από τον ΕΦΚΑ, δίνει απαντήσεις στα «9+1» πιο κρίσιμα ερωτήματα σε σχέση με τον τρόπο αξιοποίησης των -έως και- επτά πλασματικών ετών που μπορούν να χρησιμοποιήσουν όσοι και όσες θέλουν να καλύψουν τον απαραίτητο χρόνο ασφάλισης για να βγουν στη σύνταξη, με τη συμπλήρωση και του απαιτούμενου ορίου ηλικίας.
1. Ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις αναγνώρισης εξαγοράς πλασματικών ετών;
Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις αναγνώρισης είναι οι εξής: α) στρατιωτική θητεία ασφαλισμένου, β) γονική άδεια, γ) εκπαιδευτική άδεια, δ) χρόνος σπουδών, ε) κενός χρόνος (έως ένα έτος) και στ) αναγνώριση τέκνων.
2. Πώς αξιοποιούνται τα πλασματικά χρόνια;
Οι πλασματικοί χρόνοι που αναγνωρίζονται με εξαγορά συνυπολογίζονται για την αύξηση της ανταποδοτικής (επηρεάζουν τα ποσοστά αναπλήρωσης αλλά και το ύψος των συντάξιμων αποδοχών) και για τη διαμόρφωση της «εθνικής σύνταξης» (σε περίπτωση που αφορούν έτη ασφάλισης μεταξύ 15 και 20 ετών). Οι χρόνοι χωρίς εξαγορά αφορούν μόνο τη συμπλήρωση του απαιτούμενου για τη συνταξιοδότηση χρόνου ασφάλισης.
3. Ποια είναι η βασική προϋπόθεση για να μπορέσει ένας ασφαλισμένος να αναγνωρίσει και να εξαγοράσει πλασματικό χρόνο ασφάλισης;
Βασική προϋπόθεση για να αποκτήσει ένας ή μια ασφαλισμένη το δικαίωμα αναγνώρισης – εξαγοράς πλασματικών ετών ασφάλισης είναι να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 3.600 ημέρες (12 έτη) πραγματικής ή/και προαιρετικής κύριας ασφάλισης.
4. Ποια νέα πρόσωπα δικαιούνται τα τελευταία χρόνια να αναγνωρίσουν πλασματικά έτη ασφάλισης;
Πρόκειται για την κατηγορία των «νέων» ασφαλισμένων (των υπαχθέντων για πρώτη φορά στην ασφάλιση από την 1η Ιανουαρίου 1993 και εφεξής), οι οποίοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα λόγω γήρατος με τη συμπλήρωση τουλάχιστον του 62ου έτους και την πραγματοποίηση 40 ετών ή 12.000 ημερών ασφάλισης.
5. Μέχρι πότε μπορεί να υποβάλει ένας ασφαλισμένος αίτηση αναγνώρισης πλασματικών ετών και πού;
Η σχετική αίτηση μπορεί να υποβληθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες ΕΦΚΑ οποτεδήποτε, προγενέστερα ή μεταγενέστερα του έτους, τις προϋποθέσεις του οποίου επιθυμεί να κατοχυρώσει ο ασφαλισμένος. Η αίτηση μπορεί να γίνει ακόμα και ταυτόχρονα με την αίτηση συνταξιοδότησης. Σε καμία, όμως, περίπτωση δεν μπορεί να υποβληθεί μετά την ημερομηνία της αίτησης συνταξιοδότησης ή σε χρόνο μεταγενέστερο εκείνου κατά τον οποίο ο ασφαλισμένος κατέστη συνταξιούχος.
6. Μπορεί να καταργηθεί το δικαίωμα αναγνώρισης στρατιωτικής υπηρεσίας από ασφαλισμένους και συνταξιούχους;
Ναι. Το δικαίωμα αναγνώρισης στρατιωτικής υπηρεσίας καταργείται για τους ήδη συνταξιούχους και σε περίπτωση θανάτου για τα μέλη της οικογένειας του θανόντος.
7. Πώς γίνεται η αναγνώριση πλασματικών ετών;
Η αναγνώριση γίνεται με την καταβολή από τον ασφαλισμένο του συνόλου των εισφορών κλάδου σύνταξης (εργοδότη και ασφαλισμένου) για κάθε μήνα αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης, στο ποσοστό που ισχύει κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς. Για παράδειγμα, το ποσοστό εξαγοράς για το τέως ΙΚΑ ανέρχεται στο 20%.
8. Με βάση ποιες αποδοχές ακριβώς υπολογίζονται οι εισφορές για την εξαγορά πλασματικών ετών;
Η εξαγορά γίνεται με βάση τις αποδοχές του ασφαλισμένου κατά τον τελευταίο μήνα απασχόλησης που προηγείται του μήνα υποβολής της «αίτησης εξαγοράς». Για παράδειγμα, για έναν δημόσιο υπάλληλο με μηνιαίες αποδοχές 1.400 ευρώ μεικτά το κόστος εξαγοράς διαμορφώνεται στα 280 ευρώ τον μήνα. Αντίστοιχα, για έναν εκπαιδευτικό με μηνιαίες αποδοχές 1.920 ευρώ μεικτά το κόστος εξαγοράς, π.χ. στρατιωτικής θητείας, ανέρχεται στα 384 ευρώ τον μήνα.
9. Τι προσφέρουν τα πλασματικά έτη που αναγνωρίζονται χωρίς εξαγορά;
Οι πλασματικοί χρόνοι που αναγνωρίζονται χωρίς εξαγορά δύναται να χρησιμοποιούνται μόνο για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και λαμβάνονται υπόψη μόνο για τη διαμόρφωση της εθνικής σύνταξης (μεταξύ 15 και 20 ετών).

Το δημοτικό αποτεφρωτήριο και οι εχθροί του

Γιατί χρειάστηκε να μεσολαβήσουν δεκατέσσερα χρόνια από τον νόμο 3448/2006, που επέτρεψε την αποτέφρωση νεκρών για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Ο Γιώργος Καμίνης γράφει στην Athens Voice για το θέμα της αποτέφρωσης και το αποτεφρωτήριο.

Με τις πρόσφατες αποφάσεις 707 & 708/2020 της Ολομέλειας του ΣτΕ ανοίγει οριστικά ο δρόμος για τη δημιουργία από τον Δήμο Αθηναίων ενός Δημοτικού Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών, όπως είχε αποφασιστεί και χωροθετηθεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή. Την ειδικότερη επιλογή της περιοχής του Ελαιώνα από τον Δήμο είχαν ως αντικείμενο οι δύο δικαστικές αποφάσεις. Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν δεκατέσσερα χρόνια από τον νόμο 3448/2006, που επέτρεψε την αποτέφρωση νεκρών για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Οι αιτίες της καθυστέρησης είναι πολλές, εμφανείς και αφανείς, και χοντρικά μπορούμε να τις διακρίνουμε σε δύο κατηγορίες.

Κατ' αρχάς στις αναμενόμενες αντιδράσεις της Εκκλησίας, η οποία φέρεται στην αρχή να αιφνιδιάστηκε, καθώς μια τόσο σημαντική ρύθμιση δεν υπήρχε στο αρχικό σχέδιο του νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά ψηφίστηκε εκ των υστέρων ως τροπολογία που κατατέθηκε από δέκα βουλευτές.Η ρύθμιση του 2006 ήταν πάντως άκρως περιοριστική ως προς το εύρος των προσώπων, των οποίων η σωρός θα μπορούσε να αποτεφρωθεί. Το άρθρο 35 προέβλεπε τη δυνατότητα αποτέφρωσης μόνον των νεκρών «των οποίων οι θρησκευτικές πεποιθήσεις (προφανώς προτού πεθάνουν) επέτρεπαν τη μετά θάνατον αποτέφρωση». Προϋπόθεση ήταν η προηγούμενη ρητή δήλωση του αποθανόντος ή, αν αυτή δεν υπήρχε, των στενών συγγενών του. Σε περίπτωση μάλιστα διαφωνίας μεταξύ συγγενών του ιδίου βαθμού αποφάσιζε ο εισαγγελέας, ο οποίος προφανώς θα στήριζε την απόφασή του στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του αποθανόντος, γνωστές ή εικαζόμενες.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι ρυθμίσεις αυτές παρέμειναν ανεφάρμοστες, καθώς άρχισαν να παρεμβάλλονται διαδοχικά νομοθετήματα που ρύθμιζαν πλέον όχι το δικαίωμα καθ’ εαυτό, αλλά τα θέματα χωροθέτησης των Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών (ΚΑΝ) και άλλα πρακτικά ζητήματα όπως οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας τους, οι τεχνικές προδιαγραφές των εγκαταστάσεων, τα σχετικά με τη διαχείριση της τέφρας του νεκρού κ.λπ. Έχω εντοπίσει, χωρίς να είμαι βέβαιος για την πληρότητα της έρευνας, δέκα διαδοχικές κανονιστικές πράξεις (νόμους, προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις), που εκδόθηκαν από το 2009 έως το 2017 και φανερώνουν την προχειρότητα του νομοθέτη, τον βεβιασμένο, αποσπασματικό και τελικά αντιφατικό τρόπο με τον οποίο το κράτος νομοθετεί, με συνέπεια διαρκώς να αναθεωρεί τις αποφάσεις του. Ειδικά στο πεδίο της πολεοδομικής νομοθεσίας, όπου διακυβεύονται και ποικίλα συμφέροντα, η κατάσταση είναι χειρότερη. 

Στη χαοτική αυτή συμπεριφορά του νομοθέτη εντοπίζεται η δεύτερη αιτία των καθυστερήσεων, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις συνυφαίνεται με τις παρεμβάσεις της Εκκλησίας. 

Για παράδειγμα, αρχικά η εγκατάσταση ΚΑΝ επετράπη μόνο σε κοιμητήρια και περιοχές εκτός σχεδίου. Στη συνέχεια όμως επετράπη η εγκατάστασή τους και σε άλλους χώρους λόγω των αντιδράσεων της Εκκλησίας, η οποία φαίνεται πως θεωρεί τα κοιμητήρια ως ένα οιονεί άβατο της Ορθοδοξίας, ενώ στην πραγματικότητα αυτά έχουν απολύτως κοσμικό χαρακτήρα και ανήκουν στους Δήμους.Όλα αυτά τα χρόνια η στάση του νομοθέτη απέναντι στην Εκκλησία ήταν αμφίθυμη. Το ενδιαφέρον είναι πως δύο σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες σε θετική κατεύθυνση προέρχονται από κυβερνήσεις με πρωθυπουργό της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για την αρχική του 2006, η οποία παρ’ όλες τις ελλείψεις της, εισάγει για πρώτη φορά τη δυνατότητα καύσης των νεκρών, αλλά και για αυτήν του νόμου 4277/2014 με την οποία καταργούνται τα περί θρησκευτικών πεποιθήσεων του θανόντος. 

Από τότε αρκεί απλή γραπτή δήλωση ή σημείωμα του ιδίου ότι επιθυμούσε την αποτέφρωσή του, ακόμη και έγγραφη δήλωση του/της συζύγου ή συντρόφου εν ζωή του θανόντος και, ελλείψει αυτών, των εγγυτέρων συγγενών κ.λπ.

Την αλλαγή αυτή η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας χαρακτήρισε «κύημα του συγχρόνου μηδενιστικού τρόπου ζωής» και απαγόρευσε να τελείται νεκρώσιμος ακολουθία και ιερό μνημόσυνο για όποιον αποδεδειγμένα είχε δηλώσει ότι επιθυμεί την αποτέφρωσή του, καθώς με τον τρόπο αυτό ο θανών είχε δηλώσει «την αυτονόμησή του». Αφήνεται ωστόσο στη διακριτική ευχέρεια του οικείου μητροπολίτη η τέλεση Τρισάγιου. Αυτές ακριβώς ήταν οι βασικές θέσεις της Εκκλησίας ήδη από τον Μάιο του 2010, όπως τις είχε υιοθετήσει η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας μετά από πρόταση του μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου.

Η παρέμβαση της εκκλησίας όλα αυτά τα χρόνια ήταν έντονη, εμφανής και αφανής. Ακόμη και στα χρόνια του Σύριζα, η ηγεσία του οποίου, όπως έδειξε και το άγαρμπο άδειασμα του Νίκου Φίλη, δεν είχε καμία διάθεση να έρθει σε αντιπαράθεση με την εκκλησιαστική ιεραρχία. Μαθαίνουμε, για παράδειγμα, από ομιλία του μητροπολίτη Λάρισας και Τυρνάβου Ιερωνύμου (Μάρτιος 2019), το άγχος που είχε καταλάβει την Εκκλησία, μη τυχόν και κάποιος πιστός αποτεφρωθεί μετά θάνατον με μόνη την απόφαση των συγγενών του. Σε συμφωνία με την κυβέρνηση, λοιπόν, το 2016 «πέρασε» ρύθμιση που ορίζει ότι καθένας μπορεί με δήλωσή του ενώπιον συμβολαιογράφου να ορίσει «τον τόπο ενταφιασμού του», εμμέσως δηλαδή ότι θέλει να ταφεί και όχι να αποτεφρωθεί η σωρός του και ότι η επιθυμία αυτή είναι υποχρεωτική για όλους, «ακόμη και αν εναντιωθούν» οι συγγενείς του θανόντος.Τελικά, με όλο αυτό το νομοθετικό πηγαινέλα που διήρκεσε δεκατέσσερα χρόνια, σε πόρισμα του Συνήγορου του Πολίτη (Μάρτιος 2017) αναφέρονται οκτώ μεγάλοι δήμοι της χώρας (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Ηρακλείου, Βόλου, Ζωγράφου, Πυλαίας-Χορτιάτη, Μαρκόπουλου Μεσογαίας) και ένας Σύνδεσμος Δήμων (Πειραιώς και Δυτ. Αττικής) που ενώ κάποια στιγμή είχαν εκδηλώσει την πρόθεση να κατασκευάσουν αποτεφρωτήριο και κάποιοι από αυτούς προέβησαν σε σχετικές ενέργειες, δεν το έχουν κατορθώσει ακόμη ή στην πορεία εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Αρκεί να διαβάσει κανείς το τεκμηριωμένο πόρισμα του Συνήγορου, προκειμένου να πάρει μια ιδέα των εμποδίων, κυρίως πολεοδομικού χαρακτήρα, πάνω στα οποία έχουν προσκρούσει οι περισσότερες προσπάθειες. 

Σε κάποιες περιπτώσεις δήμων εύλογα μπορούμε επίσης να υποθέσουμε ότι οι προσπάθειες εγκαταλείφθηκαν και κάτω από την πίεση των οικείων μητροπολιτών.

Ωστόσο, αποφασιστική σημασία για την επανενεργοποίηση των δημοτικών πρωτοβουλιών φαίνεται πως είχε η ψήφιση του νόμου 4483/2017, με το άρθρο 133 του οποίου επεκτάθηκε και σε ιδιώτες η δυνατότητα λήψης άδειας για ίδρυση αποτεφρωτηρίου. 

Αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ειρωνεία της ιστορίας ότι η πρώτη, εν τέλει, αποτέφρωση νεκρού στην Ελλάδα, μόλις τον Σεπτέμβριο του 2019, κατέστη δυνατή σε ιδιωτικό αποτεφρωτήριο και χάρη σε νομοθετική ρύθμιση μιας κυβέρνησης η οποία, κατά τα άλλα, δεν φαινόταν να διάκειται με ιδιαίτερη ευμένεια απέναντι στην ιδιωτική πρωτοβουλία. 

Σε κάθε περίπτωση, ο συνωστισμός ενδιαφερομένων στο πρώτο ιδιωτικό αποτεφρωτήριο απέδειξε, και στους πλέον διστακτικούς δήμους, ότι η υλοποίηση της δυνατότητας αυτής αφενός δεν προκάλεσε την παραμικρή κατακραυγή ή κινητοποίηση εκ μέρους των αντιτιθεμένων κύκλων, αφετέρου άνοιξε καινούργιο πεδίο κερδοφορίας. Τόσο για τον ένα λόγο όσο και για τον άλλον, τίποτε πια δεν εμποδίζει τους δήμους να προχωρήσουν.

Τα παραπάνω δεν αφορούν, βέβαια, τον Δήμο Αθηναίων, ο οποίος στην πραγματικότητα ουδέποτε δίστασε και ουδέποτε φοβήθηκε να προχωρήσει. Αντιμετώπιζε, όμως, το ένα μετά το άλλο θεσμικά εμπόδια που φαίνονταν ανυπέρβλητα, και φυσικά η απάντηση σε αυτά δεν θα μπορούσε να είναι πραξικοπηματική. Για λόγους αρχής αλλά και για να μην υπονομευθεί το συγκεκριμένο σοβαρότατο εγχείρημα, ο Δήμος Αθηναίων έπρεπε να τηρήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες και να υποστεί τη συνακόλουθη χρονοτριβή. Ήδη ο μακρύς αυτός αγώνας φαίνεται να πλησιάζει στο αίσιο τέλος του.

---

*Ευχαριστώ τη Λούση Κιουσοπούλου και τον Νίκο Αλιβιζάτο για την πολύτιμη νομική βοήθεια που προσέφεραν στον Δήμο Αθηναίων στο θέμα της αποτέφρωσης. Ευχαριστώ επίσης τον Μιχάλη Τσαπόγα για τη βοήθειά του στη συγγραφή του παρόντος κειμένου.